Page 9 -
P. 9
9
ให้พนักงานเลือกลาได้เองตามใจชอบ แบบนี้
ถ้าหัวหน้าเข้าใจแล้วให้ลาได้ไม่ยาก ก็ไม่มีประเด็นอะไร
แต่ถ้าเป็นหัวหน้าประเภทที่มักแสดงความหงุดหงิดเมื่อ
พนักงานมาขอลา ประมาณว่าจะมาลาอะไรกันบ่อย ๆ งาน
ก็ยุ่งกันอยู่แล้ว ถ้ำเล่นเป็นแบบนี้บ่อย ๆ ก็จะกลำยเป็น
พนักงำนไม่กล้ำลำเพรำะกลัวหัวหน้ำ คราวนี้สิทธิ
พักร้อนก็ทบไปเรื่อย ๆ สิครับ หากเป็นบริษัทก�าหนดไว้ว่า
ไม่ให้สะสมวันลาพักร้อน พนักงานก็อาจถูกตัดสิทธิพักร้อน
ในปีนั้นไปฐานที่ไม่ได้ใช้สิทธิเอง
ส�าหรับกรณีอย่างนี้ ขอแนะน�าว่านอกจากหัวหน้า
ควรจะชี้แจงว่างานยุ่งอย่างไรจึงจะขอไม่ให้ลาแล้ว
ทางที่ดีขึ้นก็คือก�าหนดล่วงหน้าร่วมกันไปซะเลยว่าจะให้
ลาหยุดได้วันไหน แบบนี้ก็จะไม่เป็นเรื่องติดค้างกับลูกน้อง
ในภายหลังครับ
จ่ำยเป็นเงินส�าหรับวันที่ต้อง
ถูกตัดสิทธิไปเนื่องจากไม่ได้ลา
อีกประเภทหนึ่งก็มาจากพนักงานเอง คือท�างาน
จนไม่ได้นึกถึงวันลาพักร้อนกันเลยจนเกินสิทธิที่ก�าหนด
ในระเบียบ กลายเป็นว่าถูกตัดจ�านวนวันลาไปให้เหลือ
เท่าที่ระเบียบก�าหนดให้สะสมได้ อย่างนี้จะถือว่า
ไม่น่าจะมีประเด็นอะไรเพราะพนักงานก็เป็นผู้ไม่ขอลา
เอง เรื่องนี้ที่จริงก็ยังไม่ถูกต้องตามกฎหมายนะครับ และ
ถ้ามองอีกมุมหนึ่ง คนที่เสียสิทธิไปเพราะท�างานหนัก
จนลืมขอลาหยุดพักร้อน ใจคอบริษัทจะตัดสิทธิพนักงาน
เหล่านี้ได้ลงคอเหรอครับ
ถ้ายืดหยุ่นก�าหนดระเบียบจ่ายเป็นเงินส�าหรับ
ก�าหนดล่วงหน้าร่วมกัน วันที่ต้องถูกตัดสิทธิไปเนื่องจากไม่ได้ลาน่าจะเป็น
ว่าจะให้ลาหยุดได้วันไหน แนวทางที่ท�าให้พนักงานมองเห็นว่าบริษัทดูแลเรื่องนี้
ให้เขาอยู่ เรียกว่ำไม่ใช้พักร้อนก็ได้เป็นเงิน แบบนี้
ก็จะสบำยใจเพรำะไม่มีเสียสิทธิฟรี